فولادهای آلیاژی یک نوع فولاد هستند که حاوی یک یا چند عنصر آلیاژی به عنوان اصلیترین عناصر آلیاژی در ترکیب خود هستند. این عناصر آلیاژی معمولاً به صورت کروم، نیکل، منگنز، مولیبدن، وانادیوم و غیره در فولاد حضور دارند و خواص خاصی از جمله مقاومت در برابر خوردگی، سختی، استحکام، مقاومت در برابر دماهای بالا و خواص مکانیکی به فولاد اضافه میکنند.
منتهی، فولادهای آلیاژی دارای خواص و کاربردهای متنوعی هستند که به طور گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. برخی از انواع فولادهای آلیاژی عبارتند از:
۱- فولاد آلیاژی کروم-مولیبدن: این نوع فولاد آلیاژی برای مقاومت در برابر خوردگی و خوردگی ترکیبی مورد استفاده قرار میگیرد. این فولادها معمولاً در محیطهای خورنده و با دماهای بالا استفاده میشوند.
۲- فولاد آلیاژی کروم-وانادیوم: این نوع فولاد آلیاژی برای تولید ابزارهای برشی و ابزارهای پوشش دهی از جمله تیغههای خراش، متهها و غیره استفاده میشود. این فولادها به دلیل سختی و مقاومت در برابر فرسایش بالا، برای کاربردهایی که نیاز به ابزارهای با عمر طولانی و عملکرد بالا دارند، مناسب هستند.
۳- فولاد آلیاژی نیکل-کروم: این نوع فولاد آلیاژی برای مقاومت در برابر دماهای بالا و خوردگی استفاده میشود. این فولادها به عنوان مواد سازهای در صنایع مختلف از جمله صنایع هوافضا، صنایع نیروگاهی و صنایع شیمیایی مورد استفاده قرار میگیرند.
به طور کلی، فولادهای آلیاژی به دلیل خواص مکانیکی، مقاومت در برابر خوردگی و دما، سختی و استحکام بالا، در بسیاری از صنایع مورد استفاده قرار میگیرند و نقش مهمی در بهبود عملکرد و عمر مفید محصولات و تجهیزات ایفا میکنند.